ਪਹਿਲੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਐਸੀ ਕਹਾਣੀ “ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਰੋਟੀ”

ਇਹ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕਲਿਆਣ ਲਈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਚੇਲੇ ਬਾਲਾ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਾ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਕਿੱਸਾ ਹੈ “ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਰੋਟੀ”, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ।

ਇੱਕ ਵਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਮਰਦਾਨਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਗਏ। ਉੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਲਾਲੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਬੁਲਾਇਆ। ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਮਰਦਾਨਾ ਜੀ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਉਸ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਸਾਗ ਵਰਤਾਇਆ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਭੋਜਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਦਾ ਨੌਕਰ ਮਲਿਕ ਭਾਗੂ ਉਥੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰਨ ਲਈ ਤਰਲੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਲਾਲੂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਮਰਦਾਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਦੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਮਲਿਕ ਭਾਗੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਪਰੋਸਣ ਲੱਗਾ। ਭੋਜਨ ਦੌਰਾਨ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਈ ਪਕਵਾਨ ਪਰੋਸ ਦਿੱਤੇ ਪਰ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇਸ ‘ਤੇ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਸੱਦੇ ‘ਤੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਏਨਾ ਝਿਝਕ ਕਿਓਂ ਰਹੇ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਝਿਜਕ ਰਹੇ ਹੋ। ਉਸ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਸੁੱਕੀ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸਵਾਦ ਹੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਥਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ?
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਦੀਆਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਉਹ ਰੋਟੀ ਚੁੱਕੀ ਜੋ ਉਹ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਘਰੋਂ ਲਿਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਚੁੱਕੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਲਈਆਂ ਦੋਵੇਂ ਰੋਟੀਆਂ ਦਬਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਦੋਂ ਹੀ ਕਿਸਾਨ ਲਾਲੂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਦੁੱਧ ਵਗਣ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਮਲਿਕ ਭਾਗੂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ।

ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਲਾਲੂ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਸੁੱਕੀ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਰਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਰੋਟੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਨਾਲ ਕਮਾਏ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਰਲੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਸਬੂਤ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਲਾਲੂ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਘਰ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੇ ਇਹ ਬਚਨ ਸੁਣ ਕੇ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੰਗੇ ਮਨੁੱਖ ਬਣਨ ਦੇ ਰਾਹ ਤੁਰ ਪਿਆ।

ਇਹ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਘਟਨਾ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਮਾਈ ਕੀਤੀ ਰੋਟੀ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਤੇ ਸੁਆਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸੰਦਰਭ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਅਹੁਦਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ, ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਈਮਾਨਦਾਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।